Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Ο ΤΥΧΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΔΙΚΗΣ (για τον Νίκο Κουνταρδά)

Με αφορμή την απόπειρα αυτοκτονίας που έκανε ο Νίκος Κουνταρδάς, αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο το οποίο γράφτηκε κατα τη διάρκεια της τελευταίας του δίκης για την υπόθεση Πολυζογόπουλου.

Σήμερα ξεκίνησε η δίκη του αναρχικού και συντρόφου Νίκου Κουνταρδά για τον ξυλοδαρμό του Πολυζωγόπουλου . Μια υπόθεση που κάποτε απασχόλησε παρά πολύ τον αναρχικό χώρο, με πορείες, αντάρτικα χτυπήματα, μικροφωνικές και καταλήψεις. Σήμερα όμως ενημερωνόμαστε για μια δίκη η οποία για γνωστούς λόγους έχει γίνει «φάντασμα» και απλά αναφέρεται ως ένα απλό γεγονός χωρίς να υπάρχει πουθενά ενημέρωση, κάλεσμα ή οτιδήποτε άλλο που το αφορά . Αυτό μπορεί πολύ εύκολο να χαρακτηριστεί ως «η χαρά του ΠΑΣΟΚ» που θα δικάσει «έναν αλήτη ο οποίος δεν έχει καν συντρόφους».

Ο Νίκος Κουνταρδάς είχε από την αρχή εχθρούς από διάφορους χώρους που πολύ εύκολα καταδικάζουν συντρόφια για την διαφορετικότητά τους (από αυτούς). Κι όμως δεν είναι ο φόβος του Άλλου , πο συνηθίζεται να λέγεται , αλλά μια σκόπιμη και συνειδητή επιλογή αδιαφορίας και συνάμα διαστρέβλωσης γεγονότων , δράσεων κ.α (ο κατάλογος είναι τιτάνιος)

Ο Νίκος Κουνταρδάς μπαινοβγαίνει στις φυλακές αρκετό καιρό, με πιο χυδαία και προκλητικότατη κίνηση του κράτους να τον οδηγήσει στα μπουντρούμια λόγο πανό που τοποθέτησε μέσα σε γήπεδο. Αν και πρόκειται για τεράστια θρασύδειλη πρόκληση του κράτους , γνωρίζαμε από την αρχη ότι πολλοί πολιτικάντηδες του αναρχικού χώρου δεν θα τον στήριζαν , λόγο του ότι πρόκειται για μια κίνηση σε κερκίδα ( δεν χρειάζεται να αναφέρουμε καν τη σάπια αντίληψη πολλών για μερίδες hooliganων που προσπαθούν κάτι να κάνουν μέσα στα γήπεδα). Κι όμως αυτό δεν ήταν το τελικό χτύπημα γιατί πάλι το να συλλαμβάνεσαι για ένα πανό και να μπαίνεις φυλακή είναι «χοντρό» αρκετά για να συνεχίσει κάποιος τη λασπολογία κατά του συντρόφου.

..Φάνταζε σαν τηλεοπτική εκπομπή τύπου «Να η ευκαιρία» η λάθος κίνηση του Κουνταρδά, η οποία ήταν ότι καλύτερο περίμεναν τα κοράκια που ξεστομίζουν τη λέξη «αναρχία» λες και πεταν ζάρια στο τάβλι. Ο «τρελός» Κουνταρδας που μόλις βγήκε από τη φυλακή πήγε και παραδόθηκε για τους δικούς του λόγους στους μπάτσους είναι πρώτον, «τρελός» και δεύτερον «κάνει ότι ναναι» Ποιο το συμπέρασμα – αποτέλεσμα.; ΟΥΤΕ ΝΕΡΟ ΟΥΤΕ ΨΩΜΙ…

Το μήνυμα «ούτε νερό ούτε ψωμί» το έχει λάβει και ο ίδιος, αλλά και το κράτος το οποίο τρίβει τα χέρια του μπροστά στη θέα της συνειδητής αδιαφορίας του χώρου σε μια τέτοια δίκη και έναν σύντροφο τον οποίο ο κρατικός μηχανισμός έχει βαλθεί να εξοντώσει με οποιονδήποτε τρόπο. Πρώην «θαυμαστές» του παθήματος του Πολυζωγόπουλου, γυρνάν την πλάτη στον Νίκο και πολλοί περιμένουν με το μαχαίρι στο χέρι για το επόμενο «λάθος» που θα κάνει ο οποιοσδήποτε σύντροφος που «θα τρελαθεί» ή «δεν θα ξέρει τι λεει».. γιατι στην τελική δεν έχεις δικαίωμα να τρελαίνεσαι όταν εμείς οι «επαναστάτες» πίνουμε καφέ και σχολιάζουμε αν μας αρέσει ο επαναστατικός αγώνας ή η Σέχτα….




Η γουρούνι Η άνθρωπος
 (11-1-2010)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου